ΚΡΟΝΟΣ: ηχητικό ηλεκτρονικό παιχνίδι με βάση τη σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής σε εκπαιδευτικές εφαρμογές

Abstract

Η διατριβή διερευνά τα πεδία των Ηχητικών Παιχνιδιών, της Μουσικής Εκπαίδευσης και των Ψηφιακών Μουσικών Οργάνων με στόχο το συνδυασμό τους σε μια ενιαία ηλεκτρονική παιγνιακή ηχητική πλατφόρμα. Ως απόδειξη αυτής της θέσης παρουσιάζεται το πρωτότυπο ηχητικό ηλεκτρονικό παιχνίδι Κρόνος, το οποίο στοχεύει στην εκμάθηση εννοιών, αρχών και τεχνικών της ηλεκτροακουστικής σύνθεσης. Κατά το πρότυπο των παιχνιδιών ρόλων ο παίκτης αντιμετωπίζει δοκιμασίες, ώστε να δημιουργήσει και να εξελίξει ένα παιγνιακό χαρακτήρα. Ακολουθώντας το παιχνίδι, επιμορφώνεται, εξασκεί μουσικές δεξιότητες και συναρμολογεί ένα σύστημα ηχητικής δημιουργίας και επεξεργασίας. Στο πρώτο μέρος της διατριβής ορίζεται το θεωρητικό πλαίσιο πάνω σε τρεις άξονες: τον παιγνιακό, τον εκπαιδευτικό και τον ερμηνευτικό. Στον παιγνιακό άξονα περιγράφονται τα χαρακτηριστικά της παιγνιακής δραστηριότητας με έμφαση στα ηλεκτρονικά παιχνιδία και αναφέρεται η χρήση του ήχου σε αυτά. Έπειτα, αναλύεται το είδος των ηχητικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών, εστιάζοντας στις τεχνικές ηχητικής αναπαράστασης δεδομένων που επιτρέπουν την ηχητική αλληλεπίδραση και την προσβασιμότητα. Τέλος, προτείνεται μια κατηγοριοποίηση της ηχητικής αλληλεπίδρασης σύμφωνα με το ρόλο της στη διαμόρφωση του παιγνιακού τρόπου. Στον εκπαιδευτικό άξονα παρατίθενται οι διδακτικές δυνατότητες των σοβαρών και ηχητικών παιχνιδιών, αναφέρονται οι υφιστάμενες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη εκπαιδευτικών ηχητικών παιχνιδιών και προτείνεται μια μεθοδολογία για το σχεδιασμό τους. Στον ερμηνευτικό άξονα προσεγγίζεται αρχικά η έννοια του μουσικού οργάνου στην ηλεκτρονική εποχή, αναφέρονται υφιστάμενες κατευθύνσεις όσον αφορά στη χρήση παραδοσιακών και ηλεκτρονικών παιγνιακών συστημάτων στη μουσική σύνθεση και εκτέλεση και συσχετίζονται οι έννοιες του παιχνιδιού και του μουσικού οργάνου με βάση τον παιγνιακό στόχο. Στο δεύτερο μέρος της διατριβής αναλύεται η πρακτική υλοποίηση του έργου. Εισάγεται ο όρος του ηχητικού συμβολισμού ως βασική τεχνική για την ανάπτυξη της ηχοσήμανσης και επεξηγούνται οι ηχητικοί συμβολισμοί του σεναρίου, η ηχητική έκφραση του παίκτη, η προγραμματιστική αρχιτεκτονική των ηχητικών φορέων, η ηχητική δράση και μηχανική των παιχνιδιών και η ηχητική γλώσσα επικοινωνίας με το σύστημα. Συμπεραίνεται πως τα ηχητικά παιχνίδια μπορούν να αποτελέσουν έγκυρα εκπαιδευτικά και ερευνητικά περιβάλλοντα σχετικά με μουσικές και ακουστικές έννοιες και να απευθυνθούν στους ακροατές εξίσου ως παίκτες, μαθητές και δημιουργούς.